نور علی الهی
نور علی الهی متولد 1274 شهرستان صحنه روستای جیهون آباد و متوفی در سال 1353 تهران، موسیقی دان و پژوهشگر تنبور نوازی را نزد پدرش فرا گرفت. الهی علاوه بر تنبور به سازهای نی، دف، دیوان ، تنبور ترکی، سه تار و… تسلط داشت.
شاید مهمترین جایگاه نور علی الهی در تاریخ تنبور بداهه نوازی های بدیع و خلاقی است که در آن زمان بهیچ وجه در میان تنبورنوازان رواج نداشته. استادان و متخصصان موسیقی همچون موریس بژار، یهودی منوهین، موسی معروفی، ژان دورینگ و … او را موسیقی‌دانی بزرگ و از استادان تنبور می‌دانستند. نورعلی الهی، تغییرات مهمی در خود ساز نیز به وجود آورد؛ با اضافه کردن سیم سوم، صدا و رنگ‌های تأثیرگذار فراوانی را پدید آورد و آن را با هنر آرایه‌پردازی خاص و شیوه منحصر به فرد نوازندگی‌اش که شامل به کارگیری هر پنج انگشت دو دست است، ترکیب کرد. همچنین نمایشگاهی از آثار ایشان در موزه متروپولیتن در کشور آمریکا برگزار شد.
آثار ایشان عبارتند از:
- تکنوازی تنبور (رقص های معنوی)
- تکنوازی تنبور1و2
- بیداری
- هارمونی های آسمانی و مناجات عرفانی
- گفتگو با معشوق آسمانی
- شُر
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.