کیخسرو پورناظری
کیخسرو پورناظری تنبورنواز چیره دست کرمانشاهی متولد هفتم خرداد ماه سال 1323 در خانواده ای هنر دوست چشم به جهان گشود. پدر ایشان، مرحوم پرویز پورناظری، که به حاجی خان شهرت داشت از شاگردان کلنل علینقی وزیری، درویش خان بود.
ایشان از کودکی موسیقی را با نواختن تار آغاز کرد و با کمک پدرش کتاب‌های هنرستان موسیقی، آثار وزیری و ردیف موسیقی سنتی ایران را فرا گرفت. همچنین ادبیات کهن فارسی را از مادر و بزرگانی چون کیوان سمیعی و بهزاد کرمانشاهی فرا گرفت.
وی دانشجوی انصرافی رشته مهندسی راه و ساختمان بود و پس از آن وارد رشته موسیقی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد. پورناظری بعدها با حضور در محضر استاد دادبه، به مدت ۱۲ سال به آموختن تاریخ و فرهنگ ایران باستان پرداخت.
کیخسرو پورناظری در سالهای 1351 الی 1357 در سمت کارشناس موسیقی وزارت فرهنگ و هنر وقت به بازگردانی و گرداوری نغمات و ملودی های کردی مشغول بود.
کیخسرو پورناظری در سال ۱۳۵۹ با تاسیس گروه تنبورنوازی شمس راهی نوین و سرآغازی جدید بر شیوه آهنگسازی تنبور ایجاد نمود؛ از این منظر کاری را که کیخسرو پورناظری با ساز تنبور کرد می‌توان بعدها با تجربه گروه کامکارها در شهری کردن موسیقی کردی مقایسه نمود. شناخت پورناظری از ساز تنبور و آشنایی عمیق‌اش با موسیقی نواحی منطقه کرمانشاه و علاوه بر آن استفاده ظریف و متناسب از ساز دف در ساختار گروه فضایی را فراهم آورد تا نگاه به گروه نوازی تنبور صورتی متفاوت پیدا کندو بعدها گروه‌های دیگری هم به تاسی از کار وی در این زمینه شکل بگیرد.
صدای سخن عشق، حیرانی و مهتاب رو همگی نتیجه همکاری گروه شمس و استاد شهرام ناظری بود. که البته در این میان آثاری همچون تصنیف مردان خدا با صدای جلال الدین محمدیان نیز حاصل همکاری این دو استاد بوده.
ایشان در سالهای میانی دهه ۷۰ به اتفاق فرزندانش؛ تهمورس و سهراب برگ تازه ای را به فعالیت های گروه شمس افزودند که حاصل آن بیش از ۳۰۰ اجرا در داخل و خارج از ایران بود. دیگر آثار این گروه عبارتند از : مستان سلامت میکنند باصدای استاد بیژن کامکار و آلبوم پنهان چو دل با صدای حمیدرضا نوربخش.
کیخسرو پورناظری هم‌اکنون مدیریت خانه تنبور شمس را در شهر تهران بر عهده دارد.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.